پاسخ به شبهات تاریخی

بسمه تعالی

یک جوان از عالمی‌پرسید: من جوان هستم و نمی‌توانم خود را از نگاه به نامحرم منع کنم،
چاره ام چیست؟

عالم نیز کوزه‌‌‌ای پر از شیر به او داد و به او
توصیه کرد که کوزه را سالم به جایی ببرد و
هیچ چیز از کوزه بیرون نریزد و از شخصی
درخواست کرد او را همراهی کند و اگر شیر
را ریخت جلوی همه‌ی مردم او را کتک بزند!
.
جوان کوزه را سالم به مقصد رساند و چیزی
بیرون نریخت. عالم از او پرسید: سر راهت
چند دختر دیدی!؟!
.
جوان جواب داد: هیچ!؛ فقط به فکر آن بودم
که شیر را نریزم که مبادا در جلوی مردم کتک
بخورم و خوار و خفیف شوم.
.
عالم گفت: این حکایت مؤمنی است که همیشه
خدا را ناظر بر کارهایش می‌بیند و از روز قیامت
و حساب و کتابش که مبادا در منظر مردم خوار
و خفیف شود بیم دارد.

#امام_صادق (علیه السلام) می‌فرمایند : ما اغْتَنَمَ أحَدٌ بِمِثْلِ ما اغْتَنَمَ بِغَضِّ الْبَصَرِ لِأنَّ الْبَصَرَ لا یُغَضُّ عَن مَحارِمِ اللهِ تَعالی إلّا وَ قَدْ سَبَقَ إلی قَلْبِهِ مُشاهَدَة الْعَظَمَةِ وَ الْجَلالِ.
.
هیچ غنیمتی مانند غنیمتی که آدمی‌از راه کنترل چشم به دست می‌آورد نیست، زیرا دیدگان از نگاه به نا محرم فرو بسته نمیشود جز آنکه در قلب او عظمت و جلال الهی مشاهده می‌شود.
مصباح الشریعة، ص